زندگینامه

زندگینامه دکتر مسعود پزشکیان

مسعود پزشکیان، در ۷ مهر ماه ۱۳۳۳ در خانواده ای مذهبی، در شهر مهاباد دیده به جهان گشود.

دکتر پزشکیان تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش مهاباد طی کرد و سپس به مرکز استان، ارومیه رفته و در هنرستان کشاورزی دیپلم صنایع غذایی گرفت. در سال۱۳۵۲ در شهر مرزی زابل از توابع استان سیستان و بلوچستان اعزام و مشغول خدمت سربازی شد. در شهر زابل با برقراری ارتباط با جوانان و نوجوانان شهر، آنها را مجذوب خود ساخت و با کمک همین جوانان، مسجدی ساخت و به کار فرهنگی پرداخت و در ارشاد آنان همت گماشت. به خاطر فعالیت هایی که در محل ماموریت خود انجام می داد و نیز به جرم تمرد از دستورات، توسط رکن ۲ ارتش رژیم پهلوی توبیخ شد.

وقایع و تجربیات دوران سربازی، تاثیر به سزایی در مسیر زندگی او داشت. پس از اتمام دوران سربازی، تصمیم گرفت که پزشک شود. با تلاش و پشت کاری که داشت، در ۱۳۵۴ دیپلم طبیعی گرفت و سپس در سال ۱۳۵۵ از رشته پزشکی شهر تبریز قبول شد.

پزشکیان در دانشگاه هارواردِ آمریکا و نیز در انگلستان دوره‌های مدیریت سلامت را گذرانده است. او دوره پزشکی عمومی خود را در سال ۱۳۶۴ به پایان رساند و در سمت مربی فیزیولوژی شروع به تدریس در دانشکده پزشکی نمود. در سال ۱۳۶۹ تخصص خود در رشته جراحی عمومی را از دانشگاه علوم پزشکی تبریز اخذ کرد و سپس در سال ۱۳۷۲ فوق‌تخصص جراحی قلب را از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت نمود و در بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز استخدام شد که بعدها رئیس این بیمارستان شد.

پس از پیروزی انقلاب؛ انقلاب فرهنگی و جنگ تحمیلی

 از انقلاب دکتر مسعود پزشکیان با تاسیس انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده پزشکی و ادامه کلاسهای قرآن و نهج البلاغه و جلسات بحث و مناظره، باعث تقویت نیروهای مذهبی و وحدت آنها شد.

در آن زمان، انجمن اسلامی دانشکده پزشکی قوی ترین انجمن در کل دانشگاه تبریز بود. در سال ۵۸، پس از اینکه چپ‌ها مراسم سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی را در دانشکده پزشکی به هم زدند، کار به درگیری فیزیکی بین دانشجویان مخالف و طرفداران انقلاب کشید و به بسته شدن دانشگاه انجامید. با پیام امام خمینی و اعلام همبستگی سایر دانشگاه‌ها، در نهایت انقلاب فرهنگی اتفاق افتاد. پس از تعطیلی دانشگاه، با عضویت در جهاد سازندگی و رفتن به روستاهای دورافتاده و تلاش برای محرومیت زدایی، و با فعالیت در جهاد دانشگاهی برای توسعه علمی و تخصصی کشور، در تثبیت و تقویت انقلاب کوشید. در همین ایام بود که جنگ نیز شروع شد. در دوران جنگ تحمیلی، دکتر پزشکیان به عنوان مسوول اعزام اکیپ‌های پزشکی به مناطق عملیاتی فعالیت داشت و در بسیاری از عملیات‌ها، به عنوان رزمنده و پزشک حضور فعال داشت و در پشت جبهه نیز به مداوای مجروحان می‌پرداخت.

دکتر پزشکیان پس از اتمام دوره پزشکی عمومی در سال ۶۴، مدتی به عنوان مربی فیزیولوژی در دانشکده پزشکی تدریس کرد. اما این روال طولی نپایید و ادامه تحصیل را به تدریس ترجیح داد. به نحوی که اوقاتی را که از جبهه و جنگ فراغت می‌یافت به تحصیل و مطالعه اختصاص می‌داد. تا اینکه جنگ تمام شد. دو سال پس از اتمام جنگ، یعنی در سال ۱۳۶۹، پزشکیان مدرک تخصص جراحی عمومی را از دانشگاه تبریز کسب کرد و بلافاصله دوره فوق تخصص را شروع کرد. در سال ۱۳۷۲ با مدرک فوق تخصص جراحی قلب از دانشگاه علوم پزشکی ایران، فارغ التحصیل شد و در بیمارستان شهید مدنی تبریز به خدمت حرفه‌ای و علمی مشغول شد.

ریاست دانشگاه تا وزارت بهداشت

پزشکیان پس از مدتی فعالیت علمی در بیمارستان قلب شهید مدنی، ریاست بیمارستان را عهده دار شد. تا اینکه در سال ۱۳۷۳، از طرف دکتر علیرضا مرندی، وزیر وقت بهداشت و درمان دولت آیت الله هاشمی رفسنجانی، به ریاستِ دانشگاه علوم پزشکی تبریز منصوب شد. در دوران شش ساله‌ی ریاست دانشگاه (از ۷۳ تا ۷۹)، خدمات ارزنده‌ای انجام داد و آثار ماندگاری از خود به جا گذاشت. کارنامه عملکرد پزشکیان در دانشگاه علوم پزشکی تبریز بسیار درخشان بود.

• ارتقای جایگاه دانشگاه علوم پزشکی تبریز از تیپ ۲ به تیپ ۱؛
• احداث ۶۰۰ خانه بهداشت به نام ۶۰۰ شهید گلگون کفن انقلاب اسلامی در مدت ۶ ماه در روستاهای استان
• ساخت و راه اندازی ۵۰ مرکزِ بهداشتی در سطح استان؛
• اخذ امتیاز، احداث، تکمیل ساخت و بهره برداری از مرکز مدیریت کشوری سلامت در تبریز (NPMC)؛
• مطالعه و راه اندازیِ طرح پزشک خانواده و سیستم ارجاع در چارچوب مقررات ممکن در استان؛
• توسعه فضاهای آموزشی و تحقیقاتی.
• و …

اینها تنها بخش کوچکی از موفقیت هایی است که در این دوران حاصل شد.

او طی این دوره برای رهبری پروژه ساخت ۶۰۰ خانه بهداشت روستایی در آذربایجان شرقی از سوی سازمان جهانی بهداشت مورد تقدیر قرار گرفت.
فعالیت های اثربخش دکتر پزشکیان در دوره ریاست دانشگاه علوم پزشکی و انعکاس آن در سطح ملی و بین المللی، استان آذربایجان شرقی و تبریز را در کانون توجه سیاستگذاران، نخبگان و متخصصان بخش سلامت و سایر بخش ها قرار داد. به طوری که مسوولین ارشد وزارت بهداشت، حوزه های سیاستگذاری و تصمیم سازی در سایر بخش ها (مجلس، معاونین رئیس جمهوری)، نمایندگان سازمان جهانی بهداشت و مدیرکل وقت آن سازمان با حضور در استان از نزدیک دست آوردهای حاصل شده را مورد توجه و بررسی قراردادند و اکثراً خواستار گسترش و تعمیم این دستاوردها در سطح ملی شدند.

دوران وزارت بهداشت تا نمایندگی مجلس

برخی از مهمترین دستاوردهای دوران چهار ساله‌ی پزشکیان در مقام وزیر بهداشت:

• ترجیح اولویت اقشار آسیب پذیر در ارایه خدمات بهداشتی و درمانی؛
• تصویب و اجرای قانون بیمه روستایی و دادن دفترچه بیمه برای نزدیک به ۲۵ میلیون روستایی و شهرهای زیر ۲۰هزار نفر جمعیت؛
• تصویب و اجرای قانون بیمه بستری؛
• افزایش تقریبا دو برابری بودجه وزارت بهداشت و درمان با همکاری و کمک مجلس؛
• راه اندازی طرح پزشک خانواده؛
• ایجاد اشتغال برای تمام پزشکان عمومی و کادر پیراپزشکی؛
• تغییر روند تحقیقات و ارزیابی مستمر علمی بخش آموزش؛
• افزایش مقالات خارجی
• ارایه طرح بیمه افراد بی بضاعت، که امکان پرداخت هزینه های درمان را ندارند و توسط هیچ ارگان یا سازمانی بیمه نشده اند، روی تخت و تلاش برای تصویت و اجرای آن
• بیمه تصادفات
• طرح اورژانس و نوسازی ناوگان آمبولانس های کل کشور
• و ….

مجلس شورای اسلامی

فعالیت به عنوان یک جراح قلب در بیمارستان شهید مدنی تبریز علارغم منافع مالی و آسایش شخصی، همه آن چیزی نبود که دکتر پزشکیان می خواست. مشکلات مردم و منطقه و احساس مسئولیت دست به دست هم می دهند تا ایشان در انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی ثبت نام کنند. با حسن نظر مردم و رای بالای آنها دکتر پزشکیان به عنوان نماینده مردم محترم تبریز، آذرشهر و اسکو انتخاب شدند و هم اکنون به عنوان نماینده مجلس برای خدمت به مردم کشور و مخصوصا منطقه آذربایجان تلاش می‌کنند.

دکتر پزشکیان در سال ۱۳۸۶، در دوره هشتم مجلس شورای اسلامی و از حوزه انتخابیه «تبریز، آذرشهر و اسکو» با کسب ۱۰۵۶۳۹ رای برای اولین بار راهی مجلس شد و بعد در دوره نهم مجلس شورای اسلامی با کسب ۱۵۹۵۰۱ رای و در دوره دهم با کسب ۲۶۱۶۰۵ رای(شکستن رکورد رای در این حوزه انتخابیه)، برای نوبت دوم و سوم موفق به حضور در خانه ملت از این حوزه انتخابیه گردید و در هر دو دوره عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بود. در دوره دهم اصلاح‌طلبان پذیرفتند به شرط نایب‌رئیسی پزشکیان و علی مطهری، از علی لاریجانی برای ریاست مجلس حمایت کنند و در نتیجه پزشکیان در انتخابات هیات رئیسه مجلس به عنوان نامزد فراکسیون امید شرکت کرد و با کسب ۱۵۸ رأی نایب‌رئیس اول مجلس شد که این سمت را تا سال ۱۳۹۹ عهده‌دار بود.

او در دوره یازدهم مجلس هم بار دیگر در زمره کاندیداهای پیروز در حوزه انتخابیه یاد شده قرار گرفت و در ادامه راه در انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی نیز اعلام کاندیداتوری نمود که در ابتدا توسط هیات اجرایی انتخابات رد صلاحیت شد که بعداً توسط شورای نگهبان صلاحیتش تأیید گردید تا بار دیگر(در این دوره با کسب ۹۵٬۹۹۳ رای) به مجلس راه یافت.